انهدام اجزای اصلی سیستم جنبش سبز براثرات ضربات حاصل از ماشین سرکوب, بعد از حصر رهبران سبزو درهم شکستن ارتباطات درونی , دلیل عمده رکود فعلی محسوب میشود. در نبود اتاق فکر یا شورای رهبری و همچنین نامشخص بودن اهداف ویژه جنبش , بحث در مورد بود و نبود اجزای دیگر سیستم بی تفاوت است.
با توجه به نقص پیش گفته و لزوم بازسازی و احیای مجدد جنبش, مدتی ست که فعالان جنبش بدرستی برلزوم تشکیل شورای رهبری جایگزین تاکید میکنند. اما همانگونه که پیش از این مطرح شد, فرایند تشکیل شورای رهبری خود نیاز به رهبری دارد که بدون دخالت واسطه ها یا پراکسی این پازل حل شدنی نیست.
پیشنهاد بسیارخردمندانه مصطفی تاجزاده به جنبش سبز مبنی بر شروع کمپین های دوشنبه های اعتراض, با کمی دستکاری و به اصطلاح پردازش (والبته جدی گرفتن موضوع و همت عالی فعالان جنبش) می تواند بعنوان یک مدل اولیه, نقش محوری خود را بعنوان پراکسی جهت بازسازی و احیای ساختار بهم ریخته جنبش ایفا نماید. ابتدا به اصل پیشنهاد توجه کنیم:
چه به جاست که هر دوشنبه اول هرماه به اسم یک شهید جنبش سبز نام گذاری شود. برای مثال دوشنبه هفتم آذرماه را که می تواند آغاز این حرکت اعتراضی، روزه یا اعتصاب غذای یک روزه، باشد، به نام «نداآقاسلطان» بخوانیم و در دوشنبه پنجم دی ماه خاطره «سهراب اعرابی» را گرامی بداریم و این روند را به نام شهید “سید علی موسوی” و سایر شهدا ادامه دهیم.
1- هدف ویژه:
همانگونه که میبینیم, تاجزاده بسیار زیرکانه با بیان همین چند سطر مدل یک سیستم هوشمند کوچک را در دل جنبش آشفته سبز بنا کرده است. اما تاجزاده بطور حسی با تجربه یک عمر مبارزه سیاسی بخوبی میداند که صرف نامگذاری یک روز به نام شهیدان جنبش کافی نیست, چرا که هر سیستم هوشمند باید دارای اتاق فکر, اهداف ویژه واین اهداف باید قابل اندازه گیری و ارزیابی باشد. بنابراین می افزاید:
...اولین دوشنبه هر ماه را روزه بگیرند و یا دست به اعتصاب غذا بزنند. هنگام غروب نیز در هر محل و مرکز در دسترس، از خوابگاه ها و کوی دانشگاه تا مسجد و تکیه و رستوران و حتی در دفاتر و منازل دور هم جمع شوند و به تبادل اخبار و گفت و گو درباره اوضاع ایران و منطقه و جهان بپردازند. گزارش آن را نیز البته با رعایت جنبه های احتیاطی و امنیتی در شبکه های اینترنتی منعکس کنند تا این حرکت به تدریج عمومی شود و هر ماه تعداد بیشتری در آن مشارکت کنند.
بنابراین 1- نام گذاری دوشنبه های اعتراض بنام یکی از شهیدان,2- اعتصاب غذا 3- گردهمائی در هر مکان ممکن و تهیه گزارش سه موردی هستند که توسط تاجزاده مطرح شده اند . از سه مورد فوق موارد (1) و (2) یعنی نامگذاری و اعتصاب غذا صرفا می توانند نماد و رنگ پرچم کمپین دوشنبه های اعتراض باشند و نه هدف ویژه . مورد شماره 3 یعتی گردهمائی و تهیه گزارش تا حدودی می تواند کارکرد یک "اتاق فکر" را داشته باشد(نه اهداف ویژه) . آنهم در صورتی که واقعا میتینگهائی انجام شود و حتما "گزارش" این گردهمائی برای تبادل نظر در فضای مجازی منتشر گردد. آنچه در این کمپین بعنوان یک سیستم هوشمند هنوز نقص حساب میشود چیزی نیست بجز اهداف ویژه(خروجی سیستم). باید توسط فعالان جنبش یک هدف ویژه عمومی نیز پیشنهاد گردد که هم قابل ارزیابی هم بصورت میلیونی مردم را تحت تاثیر قرار دهد. که بعد از بحث اتاق فکر مجددا به این موضوع خواهم پرداخت.
2- اتاق فکر:
اتاق فکر یا مغز سیستم یکی از اجزای اصلی هر سیستم هوشمند است که قرار است متناسب با شرایط متغییر, واکنشهای متناسب جهت حفظ و رسیدن به اهداف ویژه از خود بروزدهد.
در واقع خود ارائه پبشنهاد کمپین دوشنبه های اعتراض توسط تاجزاده را میتوان بعنوان سیگنال اولیه اتاق فکر در نظر گرفت که بعد از تعیین یک هدف ویژه مناسب برای روز دوشنبه ها , مدل مناسبی را طراحی کرده است. اما این به هیچوجه برای تداوم کار کافی نیست چرا که عملا ما به شخص تاجزاده برای هماهنگی های بعدی دسترسی نداریم .
جمعبندی نگارنده جهت حل مشکل فوق بر اساس کمپین پیشنهادی دو شنبه های اعتراض بصورت زیر خلاصه میگردد:
1- نماد کمپین:اولین دوشنبه هر ماه بصورت نمادین بنام یک شهید جنبش آزادیخواه ایران نامگذاری گردد . بصورت کاملا مشخص بر اساس پیشنهاد آقای مصطفی تاجزاده دوشنبه 7 آذر نقطه شروع کمپین و بنام شهید «ندا آقا سلطان» نامیده شود.
2- اتاق فکر: براساس پیشنهاد آقای تاجزاده فعالان جنبش بعد از ظهر هر دوشنیه اعتراضی با رعایت کلیه مسائل امنیتی جلساتی را برگزار کنند . ( این جلسات میتواند در فضای مجازی نیز انجام شود) و با یکدیگر درباره مسائل جنبش و بخصوص تعیین اهداف ویژه برای دوشنبه بعد یا روزهای بخصوص مثل 16 اذر بحث کنند. هر گروه نتیجه میتینگ خود را بصورت یگ گزارش در فضای مجازی بنامی که برای گروه خود برگزیده اند منتشر کند. با بحث و تبادل نظر میان گروهها در فواصل میان دوشنبه های اعتراض, محل و روش معینی برای انتشار گزارشات و جمعبندی نظرات میبایست در نظر گرفته شود.
3- هدف ویژه: همانطور که گفته شد هدف ویژه روز دوشنبه ها میبایست قابل ارزیابی و اندازه گیری و تا حد امکان جنبه عمومی داشته باشد و مردم واقعی در کوچه و خیابان را با جنبش پیوند دهد . پیشنهاد من برای دوشنبه 7 آذر اسکناس نویسی(یا شعار نویسی یا برچسب) در سطح وسیع ( هر فعال 7 تا در طول هفته)جهت تبلیغ و شناساندن کمپین دوشنبه های اعتراض به مردم کوچه و خیابان است. در اینجا میبایست توجه گردد که کمپین دوشنبه های اعتراض صرفا یک مدل کوچک از سیستمی ست که با همفکری اتاق های فکر و بحث و تبادل نظر نهایتا ساختار اصلی جنبش سبز را بازسازی کرده وبه کمپین های اعتراضی موثرتری بر اساس این مدل دست خواهند یافت.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر