۱۳۹۰ مهر ۱۷, یکشنبه

حکایت میرحسین وشیخ:"گزارش یک آدم ربایی"یا"صدسال تنهائی"؟


میرحسین موسوی بعد از تحمل بیش از 7 ماه حبس انفرادی و تحت شرایط نامعلوم , در معدود دیدارهای خود با خانواده تحت شرایط امنیتی شدید, کلماتی که  یک پیام مبهم را میرساند بزبان آورده است:ا

اگر می‌خواهید از حال و روز کنونی من با خبر شوید کتاب «گزارش یک آدم ربایی» اثر گابریل گارسیا مارکز را بخوانید


بعد از انتشار این پیام  هجوم مشتاقان جهت خرید کتاب نامبرده سراسر کتابفروشی ها را در بر گرفت وکتاب نایاب شد تا جائیکه خبر این فتح بزرگ(خرید کتاب) نه تنها در فضای مجازی و اینترنت ایرانیان به داغ ترین خبرونمادی از "زنده بودن جنبش"تبدیل گردید بلکه در وبسایتهای خبری خارج از کشور مثل گاردین نیز منعکس شد.ا
پاسخ به این سوال که ازچه هنگام  و به چه دلیل ما به این روز افتادیم که بجای سازمان دادن جنبش برای آزاد کردن رهبران و زندانیان سیاسی , عقب نشاندن و تنبیه حکومت با تکیه به دهها روش مبارزاتی ممکن, در صف کتابفروشی ها صف میبندیم و این را شادمانه نوعی مبارزه محسوب میکنیم ,خیلی مشکل نیست.ا
غیرعادی بودن وضعیت جنبش اعتراضی عیانتر از ان است محتاج بیان باشد. کلمات تلختراززهر میرحسین موسوی در"رساندن مفهوم آدم ربائی" که  قاعدتا میبایست همچون ضربه یک  پتک آهنین تن و جان مان را از ریشه بلرزاند و از خواب بیدار کند تبدیل به رویائی عمیقتر میشود: بیائید برویم کتاب بخریم! - انگارنه انگار دهها زندانیانی سیاسی بخاطر آرمان ها و آرزوهای "مشترک ما" سالهاست در مخوفترین سیاهچاله ها می پوسند و از ایران جز ویرانه ای باقی نمانده , مایلیم گمان کنیم میرحسین نگران مطالعات پیش از خواب ماست. این بسیار خواب خوشتری ست

 آقای کروبی را هم آوردند:ا

ایشان به همراه 6 مامور امنیتی وارد منزل شدند. پدرم خیلی از روحیه و حال خوبی برخوردار و البته مقداری لاغر شده بودند که علت آن را خود پدرم پیاده روی بیش از 2 ساعت در همان آپارتمان ذکرکردند. از حال ایشان پرسیدیم و گفتند چند شب قبل مرا به یک مرکز درمانی برای چکاب بردند و تقریبا یک چکاب کامل صورت گرفته است.ا

بسیار خب این(خواب) را چگونه تعبییر کنیم؟ پیرمرد 80 ساله که پای آرمانهای من و شما ایستاده است بیش از هفت ماه است آنقدر در آپارتمان پیاده روی میکند که وزنش کاهش یافته. در همین زمان ما سخت مشغول حل و فصل مشکلات شخصی خودمان هستیم . در وقت بیکاری هم چندتا کامنت و لایک چاشنی کار میکنیم و اگر کمی فعالتر باشیم وبلاگ نویسی هم  میکنیم و لینک میگذاریم.این پیام را اگر نوعی "متد جدید لاغری" محسوب نکنیم, شاید به کتاب" صد سال تنهائی" نزدیکتر باشد

بیائید بخودمان بیائیم - این مفهوم جنبش نیست - از خواب شیرین بیدار شویم  هرچند به ناچار باید شاهد حقایقی تلخ باشیم . زندانیانمان در بند و در حال اعتصاب غذا هستند . رهبرانی که دیدیم چگونه پای آرمانهای ما ایستادند در وضعیتی خفت بار نگهداری میشوند و هروقت دیکتاتور حقیر " فرمان دهد "می برند و می آورند" . همراهان بسیاری شهید شده اند. ایران به ویرانه ای تبدیل شده است.ا
  یک) باید هر چه سریعترشورای رهبری جنبش سراسری برای هماهنگی اعتراضات به شکل دمکراتیک تشکیل  شود.ا
  دو) باید با شهامت و احساس مسئولیت  فردی,  فریاد اعتراضمان را به گوش یارانمان دربندمان برسانیم . ما هنوز می توانیم و باید با ده ها روش بی خشونت مبارزاتی که بارها توسط مردم آزادیخواه در سراسر جهان امتحان شده بصورت میلیونی حکومت را وادار به عقب نشینی کنیم

 اگر همه ما اراده نکنیم و بذر مقاومت را, نهال تشنه سبز را آبیاری نکنیم آینده ای بس تاریک در انتظارمان خواهد بود

هیچ نظری موجود نیست: