تدبیر رهبری, حماسه اصلاحطلبی و تشکراز دیکتاتور!

مهم نیست که که چند نفر از میان مردم فریاد زده باشند "دیکتاتور دیکتاتور تشکر تشکر!". مهمترانبوه مردمی است که این شعار پر رمز و راز و معماگونه را درک کرده و بر دلهایشان نشسته است!.

دور است بجز یک ایرانی شخص دیگری چنین تضادی را در یک شعار بظاهر ساده به این راحتی هضم کند. حالا بگوئیم سخت نگیریم «جشن پیروزی» بود و محض خنده. خب ما هم خندیدیم!. آنهم در این شرایط سخت و طاقت فرسا اگر بتوان «به هر قیمت» لبخندی ولو موقت به لبان ملت رنجدیده آورد جای تشکر دارد.

قرار بود «فشار از پائین» باشد و «چانه زنی از بالا» اما بعد از کش و قوسهای فراوان قضیه برعکس شد! – با تدبیر رهبری و «بالا رفتن فشار» روی شانه های تکیده مردم که در زیر بار گرانی و فلاکت کمر خم کرده بودند و با خطر جنگ قریب الوقوع نیزهمراه شده بود– «چانه زنی در پائین» به صورت امری معقول درآمد. شکلی جهش یافته  ازگونه ای که بنظر میامد مدتی است نسلش منقرض شده  در بستر کم جان رودخانه , در فقدان رویش سبز شانس بقا یافت – اطلاحطلبی حکومتی اینباربرنگ بنفش!

هنگامی که «تقلب» میان مردم ونظام به یک تفاهم دو سویه تبدیل میشود دیگر نامش تقلب نیست- بیائیم اینبار برگه های رای را با تقریب خطای کمتر از یک درصد بشماریم! – برادر شهیدم / رایتو پس گرفتم «اشک شادی» در چشمانمان حلقه میزند! – در چشمان دیکتاتور هم...

تقلب هم قلب شد! همچون رنگ سبز– یا شعار مرگ بر دیکتاتور که به تشکر انجامید! - همچون حق رهبری «رئیس جمهورمیرحسین» بر گردن جنبش– راست گفته بودند که هیچ امری در جهان مطلق نیست؟ - آرمانها نسبی است, تفاهم,حصر, رنگ, تقلب, جنبش,یاران زندانی, حافظه تاریخی,جشن,حماسه ...حتی جایگاه «دیکتاتور» متناسب با میزان «فشار» مطلق نیست...