هیچ دلیل موجهی برای ادامه سکوت وجود ندارد – ما در نیمه راه سکوت پیشه کرده ایم. رفقا و یاران ما در زندانهای مخوف و قرون وسطائی زیر شدیدترین شکنجه ها و آزارها هستند و تنها امیدشان به آزادی ادامه جنبش سبز است . جهان سالهاست که بر اساس منافع و محاسبات سود و هزینه ما را فراموش کرده است و در مقابل جنایات علیه بشریت کور و کر شده اند. ایران بسمت فروپاشی اقتصادی و ملی پیش میرود. ناامنی و جنگ بزودی گریبان همه ما را خواهد گرفت . خیل بیکاران و لشکر گرسنگان چنانکه تحت تاثیر یک نیروی متحد کننده همانند یک جنبش فعال قرار نگیرند خود به نیروی ویرانگر تبدیل خواهند شد – پس تا فرصت هست بپا خیزیم , متحد شویم و مبارزه کنیم . رهبران سبزمان را از حصر خارج کنیم و درهای زندانها را بگشائیم. اگر نمی توانیم راهپیمائی کنیم می توانیم خیابانها را تحریم کنیم میتوانیم کالاهای مافیائی مثل قند و شکر و.... را تحریم کنیم . مهمتر از اینکه چگونه اعتراض میکنیم این است که باید بطور متحد و یکپارچه اعتراض کنیم و 22 خرداد به سکوت مرگبار پایان دهیم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر