اگر صفحه فیسبوک 25 بهمن را بعنوان یک سیستم هوشمند در نظر بگیریم پس باید دید که اهداف ویژه این سیستم کدام است. ظاهرا خبررسانی در سطح فضای مجازی و همچنین حفظ شور و امید و ایجاد یک مرکزیت (یا محل رجوع جماعت سبز) در کنار مراکز دیگر جنبش یکی از اهداف این صفحه بشمار میاید. اما اگر فراخوانها را نیز از دیگر اهداف ویژه صفحه 25 بهمن بدانیم باید بیشتر مورد موشکافی قرارگیرد.
پیش از شروع بحث لازم است با صراحت بیان کنم که پرداختن به صفحه فیسبوک 25 از این منظر که از معدود ستاد های سبز بجا مانده و تاثیر گذار است اهمیت دارد و هدف از چنین نوشته ای چیزی جز تقویت این ستاد و همراهی با ایشان در حد توان نیست. در باقی یادداشت «سیستم» به اختصار بجای «صفحه فیسبوک 25 بهمن» بکاربرده میشود
فراخوان بعنوان یک هدف ویژه:
اگر فراخوان ها را مثل روز عاشورا یا 25 بهمن که در پیش است یک هدف ویژه این سیستم هوشمند محسوب کنیم, ایا سیستم ابزارها و واحد های مورد نیاز( مثل بخش فیدبک, مرکز هدایت, سنسورها) را برای تحقق این هدف ویژه فراهم کرده است؟
فرض کنیم در بیست و پنجم بهمن نود قرار است فراخوانی اعلام شود که «مردم» در ابعادی گسترده و به اندازه کافی در آن شرکت جویند تا سیستم به «هدف ویژه» خود که اعتراض علنی و قابل مشاهده مردم است, دست یابد. پس تعیین و تعریف خود فراخوان گام اول در رسیدن به هدف است.
1- نوع فراخوان:
مسلما تاکتیک اعتراضی چنانکه اشتباه انتخاب شود مخاطبان خود را در جامعه نمی یابد. مثلا نمی توان مردم را با توجه به شرایط فعلی به حضور و ماندن در خیابانها تا رسیدن به همه خواستها دعوت نمود. آیا می توان فراخوان اعتصاب عمومی داد؟ مسلما خیر چرا که اعتصاب نیاز به سازماندهی در درون و تشکیل هسته های اعتصاب دارد که سیستم فاقد چنین امکاناتی ست. آیا سیستم می تواند مردم را به راهپیمائی همچون بیست و پنج بهمن 89 دعوت نماید؟ تجربه فراخوان اخیرعاشورا چنین امکانی را نفی میکند. بنابراین باید فراخوانی را انتخاب نمود که متناسب با شرایط و «نوع مخاطب» به پیروزی برسد.(فراخوان میدان مبارزه است نه تمرین).
در اینجا فقط بعنوان مثال(جهت خالی نبودن عریضه) دو نوع مختلف فراخوان را به اختصار بررسی میکنم:
الف – تحریم خیابان یا تحریم وسایل نقلیه عمومی و شخصی از 8 تا 10 صبح: مخاطب این فراخوان جماعت سبز روز قدس-عاشورای88 است, طبقه متوسطی که میخواهد اعتراض کند اما فعلا مایل به پرداخت هزینه سنگین نیست. این فراخوان کمترین حد هزینه را به مخاطب تحمیل میکند(سوار ماشین نشدن در 2 ساعت) بنابراین نیاز به "اعتماد" بالائی ندارد.همچنین کاملا قابل مشاهده است.
ب- تحریم مشروط یک کالای خاص مثلا قند وشکر:
این فراخوان مشکلات اقتصادی را هدف قرار میدهد.مخاطبان آن طبقه متوسط وپائین جامعه به لحاظ درآمد است. هدف این تحریم اعتراض به وضعیت گرانی و تورم موجود با پائین کشیدن قیمت این کالا به یک حد معین(مثلا از 2000 تومان به 600 تومان) با یک اقدام دست جمعی ست. نتیجه این تحریم کاملا قابل مشاهده و حتی اندازه گیری ست(کاهش روزمره قیمت کالا)- وابستگی به یک روز خاص ندارد و می تواند در اعتراض به یک مورد خاص اقتصادی مثلا حذف یارانه انجام شود
تحریم مشروط محصولات ایران خودرو نیز نوع دیگری از این دست فراخوان است که با مطالبه دیگری می تواند تلفیق شود . مثلا تحریم مشروط محصولات ایران خودرو تا آزادی زندانیان سیاسی
2- اجزای دیگر سیستم:
بهر حال هر فراخوانی انتخاب شود سیستم نیاز به به یک سنسور یا چشم دقیق و همینطور واحد فیدبک دارد تا نبض جامعه را در اختیار بگیرد. آیا نمی توان میان چند فراخوان مطرح, در سطح جامعه واقعی یک نظر سنجی انجام داد؟
مسلما منظور زنگ زدن درب منازل نیست و نیازی هم نیست. هر سلول زنده سبز در درون جامعه واقعی ایران که اکنون منفعلانه به لایک و کامنت گذاشتن مشغولند, میتوانند فرم تهیه شده مخصوص نظر سنجی را میان دوستان و آشنایان و همکاران و اقوام خود ببرند که خود همین کار دست کمی از پخش شبنامه ندارد. فرض کنیم پنجاه هزارنفر سلول سبز بطور متوسط از بیست نفر نظرسنجی کنند در نتیجه یک میلیون نفر مستقیما مورد پرسش واقع خواهند شدو جمعیتی چندبرابراز حرکت مطلع خواهند گردید. بطور خلاصه سیستم باید سلولهای منفعل خود را به فعالیت وادارد. اینکه نتیجه این نظر سنجی تا چه حد(وچگونه) قابل اطمینان خواهد بود مسلما مشکلی لاینحل نیست.
مسلما منظور زنگ زدن درب منازل نیست و نیازی هم نیست. هر سلول زنده سبز در درون جامعه واقعی ایران که اکنون منفعلانه به لایک و کامنت گذاشتن مشغولند, میتوانند فرم تهیه شده مخصوص نظر سنجی را میان دوستان و آشنایان و همکاران و اقوام خود ببرند که خود همین کار دست کمی از پخش شبنامه ندارد. فرض کنیم پنجاه هزارنفر سلول سبز بطور متوسط از بیست نفر نظرسنجی کنند در نتیجه یک میلیون نفر مستقیما مورد پرسش واقع خواهند شدو جمعیتی چندبرابراز حرکت مطلع خواهند گردید. بطور خلاصه سیستم باید سلولهای منفعل خود را به فعالیت وادارد. اینکه نتیجه این نظر سنجی تا چه حد(وچگونه) قابل اطمینان خواهد بود مسلما مشکلی لاینحل نیست.
3- هماهنگی با دیگران:
مردم وگروه های کردستان خود به تنهائی فراخوان میگذارند( خاموشی ده دقیقه ای برق منازل) و خارج از کردستان کمتر کسی با خبر میشود. اگر ماشین سرکوب برای همه ما یکسان است پس مبارزه هم باید مشترک باشد. چرا مبارزه را با دیگرگروهها هماهنگ نکنیم؟
4- سومین دوشنبه اعتراض؛سکوی پرش برای فراخوان 25 بهمن:
می توان سومین دوشنبه اعتراض را بعنوان یک پله از فراخوان 25 بهمن در نظر بگیریم. مثلا تا این دوشنبه بحث نظرسنجی و نوع فراخوان را به اتمام برسانیم و نتیجه را اعلام کنیم. بقیه زمان موجود تا 25 بهمن میتواند به حرکت شعارنویسی, اسکناس نویسی و تبلیغات برای فراخوان اختصاص یابد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر