سالگردانقلابی که بانیانش رسما به«غلط کردم»افتاده اند!

 نامه نوریزاد بمناسبت سالگرد انقلاب اسلامی و اعترافات مستند و شجاعانه ایشان به چرائی اشتباه بودن انقلاب 57 به احتمال قریب به یقین حرف دل اکثریت انقلابیونی است که این انقلاب را با دل و جان بثمر رساندند

  اکثریت انقلابیون چه آنان که بلافاصله بعد ازبقدرت رسیدن روحانیت فرصت طلب,دروغگو, فریبکار و جنایتکار بصف مخالفان پیوستند و عمدتا در دهه 60 و حتی پیش از آن در اولین و دومین سالگرد به اصطلاح  «بهار آزادی» همچون  مردم کردستان و ترکمن صحرا به خاک و خون کشیده شدند
 یا در یک نسل کشی آشکار دست جمعی اعدام گردیدند یا با تحمل زندانهای رژیم به کنجی خزیده یا مجبوربه ترک وطن گردیدند.

 دسته دوم انقلابیون آنانکه در جنگ هشت ساله خالصانه جان باختند یا بعنوان خانواده شهید و جانباز همچون خانواده شهیدان همت و باکری شاهد بودند که چگونه «حرمت شهدا»  دستمایه به جیب زدن دلارهای نفتی مافیای حاکم شد. تلختر از همه باید از  آن مجروحان شیمیائی نام برد با  ریه های مجروح  و پردرد حتی نفسی برای اعتراض برایشان باقی نمانده بود – یکی پس از دیگری همچون گوشت قربانی با چشمانی گشوده ناباورانه ازدیدن  این همه رذالت حاکمان  بزمین درغلطیدند

 

 

دسته سوم انقلابیون آنانکه بلافاصله بعد از حاکمیت نظام اسلامی به پست و مقام رسیدند و در عرش سیر میکردند و سر از پا نمی شناختند - همانانکه با حماقتی وصف ناشدنی  به پشتیبانی از امام شان ازدیوار سفارت امریکا وبه شوق  برپائی« انقلاب دوم» بالا میرفتند – به یکباره به مفهوم سخت و بیرحم زمین سفت گرفتار آمدند – با براه انداختن موج اصلاحات نه شهامت آنرا داشتند که از دروازه حکومت عبور کرده و به  مردم بپیوندند و نه دری بروی ایشان بسمت برج و باروی نظام باز بود – پس در میانه را ماندند و بجز شماتت و سرزنش از هر دو سو چیزی از این انقلاب نصیبشان نشد – هرچند همچون نوریزاد شهامت اعتراف کردن به اشتباه تاریخی شان را نیز نداشته باشند

 اما جا دارد از هاشمی رفسنجانی بتنهائی  بعنوان دسته چهارم نام ببریم – همو که هنرش ایستادن بر نقطه تعادل بود – همان ستون انقلاب – همان نزدیکترین یار امام – سیاست باز قهار- ختم کننده جنگ هشت ساله و سردار سازندگی... اینک باز هم بر آن نقطه تعادل  ایستاده است اما اینباردیگر  یک انتخاب نیست که بر اساس درماندگی و اجبار بر لبه تیغی نشسته است چنان تیز و درد اور  که او را به طلب آمرزش از خطا و استغفاراز گذشته کشانیده است.

 در دسته پنجم باید از رهبران سبز و بطور خاص میرحسین موسوی یاد نمودکه با ایستادگی خویش  جوهر یک انقلاب را به جنبشی انقلابی پیوند زدند

 انان سرافرازترین انقلابیون در نزد مردم هستند

 اخرین دسته بی شک  خود قشر روحانیت است- همانانکه بخوبی در یافته اند با سرنگونی نظام اسلامی مردم از آنان چگونه پاسخی خواهند خواست و با آنان چه خواهند کرد

 آخرین رئیس جمهور